بسم الله الرحمن الرحیم
سلام بر امام منتظر و سلام بر منتظران امام نور و سرور
سلام بر تو مولای که همچون پدر برای شیعیان خود دلسوزی می کنی و از هر کس که به سویت بیاید، دستگیری می نمایی، تو پناه شیعیان و فریادرس درماندگان هستی
من بارها و بارها به تو سلام می کنم. آن قدر به تو سلام می کنم تا به من نگاه کنی و لطف تو شامل حالم شود
السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
آسمان چشم گشاده تا از انوار الهی معصومه اهل بیت نورانی شود و ظرف دلش را پر از پرواز فرشتگان سازد.
زمین دل گشوده تا همه عطشش را با کرامت کریمه اهل بیت سیراب سازد.
زمان، هروله میکند تا هلال ذیقعده را در آغوش کشد و از خبر ولادتِ نوری از انوار ولایت در مهد امامت و وصایت، سرشار شور و مستی شود.
سلام بر دیدگان معصومی که عصمت، ناخدای دریای نگاهش بود.
میلاد سراسر نور حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام ، گلِ زیبای مهر محمدی، زینت شاخسار ولایت، نجمه آسمان امامت، کریمه اهل بیت، آسیهِ صداقت ها، مریم پاکی ها، خدیجه مهربانی ها و فاطمه خوبی ها، بانوی آب و آیینه و آفتابْ بر شیفتگان و رهروان راهش تهنیت باد.
حضرت ختمی مرتبت رسول اعظم صلی الله علیه و آله می فرمایند: وقتی می خواهی عیوب دیگران را یاد کنی، عیوب خویش را به یاد آور . (کنز العمال ، ج ۳ ، ص ۵۸۶)
در طول تاریخ به ویژه تاریخ ادیان، کمتر پیامبری وجود دارد که مانند پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم تمام خصوصیات و جوانب زندگى ایشان به طور واضح و روشن ، بیان و ثبت شده باشد.
خداوند متعال در قرآن با زیباترین عبارات و کامل ترین بیانات ، آن حضرت را معرفى نموده و با عالى ترین صفات ستوده است و مى فرماید:
و اِنّک لَعلی خُلق عَظیم ؛ ( قلم/۴)
ای پیامبر! تو بر اخلاقى عظیم استوار هستى.
نیز مى فرماید:
محمد رسول الله و الذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم. (فتح/۲۹)
محمد صلی الله علیه و آله فرستاده خداست و کسانى که با او هستند در برابر کفار سر سخت و در میان خود مهربانند.
او كه خاتم پيامبران بود، بخشنده ترين، پرحوصله ترين، راستگوترين، پايبندترين مردم به عهد و پيمان، نرم خوترين و خوش مصاحبت ترين مردم بود، هر كس بدون سابقه قبلى او را مى ديد، هيبتش او را مى گرفت و هر كس با او معاشرت مى نمود و او را مى شناخت دوستدارش مى شد و هر كس مى خواست او را تعريف كند، مى گفت: نظير او را پيش از او و پس از او نديده ام. (بحارالأنوار، ج 16، ص 190)
همه ما داغدار و عزادار توهین ها و خاک پاشی ها به ساحت دین و آیین خود و آن الگوی بی نظیر عالم و اسوه حسنه قرآن هستیم.
نمایش فیلمی موهن و موهوم از سوی کافران و منافقان که همان استکبار جهانی و صهیونیزم بین الملل هستند قلوب مسلمین جهان را شکسته و خشم آنان را بر انگیخته است و همه مسلمانان در جای جای این کره خاکی به فریاد برآمده اند و خواستار مجازات سازنده و انتشار دهنده این کار هستند. امام امت اسلامی خامنه ای عزیز، علمای شریعت، مراجع تقلید و همه دانشمندان آزاده و آزادی خواهان وارسته این بی شرمی را محکوم و خواستار اشد مجازات برای طراحان و مجریان و توزیع کنندگان این پلیدی شده اند.
در اندیشه ام این است که همواره نظام سلطه و استعمار پیر به وسیله عوامل و ابزارهای در اختیار با برنامه ریزی به شخصیت و اعتبار بیش از 20 درصد جامعه جهانی به خود اجازه می دهد که توهین کند، با وقاهت کامل این جنایت را انجام می دهد. به سبب آن مسلمانان به پا می خیزند ولی پس از اندکی خیزش به آرامش تبدیل می شود و اندک زمانی بعد حادثه تکرار می شود.
در اخبار و تحلیل ها می توان دید که طراحان این برنامه ها چند هدف را دنبال می کنند: اول آنکه میزان حساسیت جامعه اسلامی و نحوه برخورد آنها با مسئله را هر از چندگاهی می آزمایند، دوم عملی نمودن مقاصد پنهان خود که با برنامه و طراحی قبلی در صدد اجرای آن هستند، سوم شناسایی و سرکوب مسلمانان بیدار به وسیله عوامل خودفروخته و حلقه بگوش خود
چرا ما پیروان و شیعیان از سیره عملی آن پیامبر مهر و رحمت الگو نمی گیریم؟
پیامبر رحمت ما در شرایط کفر و نفاق امت اسلامی را پایه ریزی کرده است و مدینه النبی به واسطه عملکرد عالمانه و عارفانه و عاشقانه آن حضرت در زمان کوتاه به رشد و تعالی و پیشرفت رسیده است، اکنون نیز در سالهای اخیر به واسطه الگوگیری از آن یگانه ی دردانه سرعت حرکت و تعالی در جوامع مسلمان به چشم می خورد و رویشهایی به برکت دعای خیر حضرتش شامل حال مسلمانان گشته و پایگاه های ظلم در کشورهای اسلامی یا سقوط کرده یا در حال سقوط هستند.
شاید بهتر باشد بازنگری دوباره در رسالت های برخی از ابزارهای در اختیار داشته باشیم، همه واقفیم که دشمنان اسلام از رسانه های صوتی و تصویری و شبکه های مجازی چه استفاده ها برده اند ولی یقین بدانیم که این شمشیر دولبه برنده داشته و ما هم برخلاف آنان از این ابزار در اختیار برای جراحی بدن بیمار جامعه بشری و هوشیاری و بیداری آن باید بهره ببریم و بدانیم آنها هرآنچه داشته اند آورده اند ولی به سبب بطلان خط فکری شان به انتهای خط رسیده اند و با این حرکات لحظه به لحظه به پایان عمر سلطه گری خود نزدیکتر می شوند.
حال ما با در دست داشتن بهترین پیام و الگوها باید آغازگر نهضتی عظیم باشیم که بارقه و جرقه های روشنی بخش آن به گوش می رسد و اگر عالمانه و هوشیارانه عمل نماییم ، نتایج بسیار شگرفی در انتظار بشریت خواهد بود.
به امید الهام گیری و تمسک همه آزادگان، مسلمانان و شیعیان به مسیر حق و حقیقت و الگوگیری از پیامبر عشق و رحمت و ظهور فرزند یگانه اش، بهترین بندگان حی و حاضر حضرت بقیه الله عجل الله تعالی فرجه الشریف برای هدایت سکان امت اسلامی
در پی اهانت نفرت‌انگیز دشمنان اسلام به ساحت نورانی پیامبر اعظم صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلّم، امام خامنه‌ای در پیامی به ملت ایران و امت بزرگ اسلام، پشت صحنه‌ی این حركت شرارت‌بار را سیاست‌های خصمانه‌ی صهیونیسم، آمریكا و دیگر سران استكبار جهانی خواندند. ایشان با تشریح دلایل كینه‌ورزی صهیونیست‌ها نسبت به اسلام و قرآن، تأكید كردند: سیاستمداران آمریكا اگر در ادعای دخالت‌نداشتن خود صادقند، باید عاملان این جنایت شنیع و پشتیبانان مالی آن را كه دل ملت‌های مسلمان را به درد آورده‌اند، به مجازات متناسب با این جرم بزرگ برسانند.
از شاخصه های دیگر منتظران فرج قائم آل محمد صلی الله علیه و آله، کسب آمادگی های نظامی و مهیا کردن تسلیحات مناسب برای هر دوره و زمان برای یاری و نصرت امام غائب است، چنان که در روایتی که نعمانی به سند خود از امام صادق(ع) نقل کرده آمده است:
لیعدن احدکم لخروج القائم علیه السلام و لوسهما، فان الله تعالی اذا علم ذلک من نیته رجوت لان ینسئ فی عمره حتی یدرکه فیکون من اعوانه و انصاره
هر یک از شما باید برای خروج حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف هر چند به اندازه یک تیر، مهیا کند. هرگاه خدای تعالی چنین نیّتی از او ببیند، امیدوارم عمرش را طولانی کند تا آن حضرت را درک کند و در زمره یاران و همراهانش قرار گیرد. (بحارالانوار، ج 52،ص 366 )
در روایت دیگری مرحوم کلینی به سند خود از امام کاظم علیه السلام نقل می کند که:
من ارتبط دابة متوقعاً به امرنا و یغیظ به عدونا و هو منسوب الینا ادر الله رزقه، و شرح صدره و بلغه امله و کان عونا علی حوائجه
هرکس مرکبی را به انتظار امر ما نگاه دارد و به سبب آن دشمنان ما را خشمگین سازد در حالی که خودش به ما منسوب باشد، خداوند روزیش را فراخ گرداند، به او شرح صدر عطا کند، او را به آرزویش برساند و در رسیدن به خواسته هایش او را یاری کند. (الکافی، ج 6، ص 535،ح 1)
اما شیعیان و منتظران در عصر ما لازم است که با مسلّح شدن به تجهیزات نظامی روز، خود را برای مقابله با دشمنان قائم آل محمدعجل الله تعالی فرجه الشریف آماده سازند، و البته در حال حاضر به خاطر وجود حکومت شیعی و حاکمیت فقیه جامع الشرایط بر سرزمین اسلامی این وظیفه در درجه اول بر عهده حکومت اسلامی است که در هر زمان قوای مسلّح کشور را در بالاترین حد آمادگی نظامی قرار دهند تا به فضل خدا در هر لحظه که اراده الهی بر ظهور منجی عالم بشریت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار گرفت بتوانند به بهترین نحو در خدمت آن حضرت باشند.
از ویژگی ها و شاخص های مهم منتظران دولت کریمه امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشّريف، پارسائی و آراستگی به اخلاق نیک و پسندیده است.
در روایتی از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمود:
من سرّه ان یکون من اصحاب القائم، فلینتظر ولیعمل بالورع و محاسن الاخلاق، و هو منتظر
هر کس شادمان می گردد از این که از یاران حضرت مهدی عجل الله تعالي فرجه الشّريف باشد، باید منتظر باشد و به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار نماید و او منتظر واقعی است. (غیبت نعمانی، ص 200،ح 16)
همچنین آن حضرت فرمود: انّ لصاحب هذا الامر غیبة فلیتق الله عبد ولیتمسک بدینه
به یقین برای صاحب این امر غیبتی است، پس بنده خدا باید تقوای الهی پیشه کند و به دینش چنگ زند. (اصول کافی، ج 2،باب فی الغیبه، ص 132)
از ویژگی مهم دیگر منتظران در زمان غیبت، چنگ زدن به ریسمان ولایت اهلبیت علیهم السلام است.
امام صادق علیه السلام فرمودند: طوبی لشیعتنا المتمسکین بحبلنا فی غیبة قائمنا
خوشا به حال شیعیان ما! آنان که در زمان غیبت قائم ما به ریسمان ولایت ما تمسک می جویند.(کمال الدین و تمام النعمه، ج 2،باب 34، ح 5)
همچنین امام سجاد علیه السلام فرمودند:
من ثبت علی موالاتنا ولایتن فی غیبة قائمنا اعطاه الله عزّو جلّ اجر الف شهید من شهداء بدر و احد
هر کس در غیبت قائم ما بر دوستی و عقیده به امامت ما ثابت قدم باشد، خدای متعال اجر هزارشهید از شهدای بدر و احد به او عطا می کند.(کمال الدین و تمام النعمه، ج 1، ص 439)
و نیز امام صادق علیه السلام فرمود: یأتی علی الناس زمان یغیب عنهم امامهم
زمانی بر مردم فرارسد که پیشوایشان از آنان غایب گردد.
زراره پرسید: در آن زمان مردم چه کنند؟ امام فرمودند: یتمسکون بالامر الذی هم علیه حتی یتبیّن لهم
به همان امر ولایتی که برآنند چنگ زنند، تا برایشان آشکار شود. (کمال الدین و تمام النعمه، ج 2،باب 33، ح 44.)
از مهم ترین شاخصه های منتظران، کسب معرفت و شناخت آن امام همام است.
از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود:
روزی امام حسین علیه السلام بر اصحاب خویش وارد شدند، بعد از حمد و ثنای الهی و درود بر پیامبر اکرم فرمودند: یا ایها الناس انّ الله ما خلق العباد الا لیعرفوه فاذا عرفوه عبدوه فاذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة من سواه، فقال له رجل: بابی انت وامّی یابن رسول الله ما معرفة الله؟
قال: معرفة اهل کل زمان امامهم الذی یجب علیهم طاعته
ای مردم! خداوند بندگان را نیافرید، مگر برای این که او را بشناسند، زمانی که او را شناختند، او را پرستش کنند و هنگامی که او را پرستش کردند، با عبادت و پرستش او از بندگی غیر او بی نیاز گردند.
مردی عرض کرد: ای پسر پیامبر! پدر و مادرم فدای شما باد، معرفت خداوند چیست؟
فرمود: شناخت اهل هر زمانی نسبت به امامشان، امامی که طاعت او بر آنان واجب است. (بحارالانوار، ج 5،ص 312.)
حضرت امام رضا عليه السلام در معرفي امام مي فرمايد :
الامام ، الانيس الرفيق ، الوالد الشفيق ، و الاخ الشفيق والام البره بالولد الصغير و مفزع العباد في الداهيه الناد
امام ،همدمي رفيق ، پدري دل سوز ، برادري دلسوز ، مانند دو نيمه ي خرما كه به هم متصل باشند، مادر مهرباني نسبت به فرزند خردسال اش ، پناه امت در گرفتاري هاي هولناک است. (اصول كافي ، ج 1 ، ص 200)
شفقت محبتي است که به همراه دلواپسي و نگراني و سوختن براي محبوب باشد.
پدر دلسوز برای فرزندان خود احساس مسئوليت مي کند و نگران آنهاست. پدر - بيش از آن که به فکر راحتي خود باشد - به آسايش فرزندانش مي انديشد و مي کوشد تا بهترين امکانات را براي او فراهم آورد. در واقع پدر و مادر به فرزندشان احسان مي کنند.
اين حالت پدر و مادر، برخاسته از محبّت قلبي آنهاست. منطق محبّت، منطق خاصّي است و تا زماني که کسي اهل آن نباشد، نمي فهمد. اگر کسي پدر يا مادر نباشد، نمي تواند احساس آنها را نسبت به فرزندانشان را درک کند.
امام عليّ بن موسي الرضا عليه السلام محبّت امام را شبيه محبّت مادر نيک رفتار نسبت به فرزند کوچک خود معرّفي مي فرمايد. علاقه و محبّت مادر به فرزند بسيار روشن است و بالاترين مظهر محبّت به شمار مي آيد. هرکس بخواهد بهترين نمونه محبّت و عاطفه شديد در دنيا را نشان دهد، بايد به محبّت مادر نسبت به فرزند خردسال بنگرد.
بايد باور داشت که محبّت امام عصر عليه السلام (ارواحنا فداه) به ما، بیش از محبتي است که يک پدر دلسوز و يک مادر مهربان نسبت به فرزندان خود دارند. اين حقيقت، جز در وجود مقدس آن حضرت يافت نمي شود. بايد اين نعمت بزرگ الهی را قدر دانست و آن را پاس داشت.
دل، خانه ى محبت است و محبت سرشارترین طراوت بهار، خانه ى دلمان را لبریز کرده است. اگر روزها بگذرد و عمرها سپرى شود، قلب هامان از یقین به آمدنت لبریزتر خواهد شد.ذره ذره ى قلبمان گواه است که مى آیى با عطر خوش حیات، تا به شمیم روح افزایت دل هاى مرده مان را زنده کنى.
بیا اى باغبان بنفشه هاى پاکى! بیا که انتظار آمدنت با تار و پود دل هامان عجین شده است. این فقط چشم نیست که در فراق تو چشمه ى اشک است، این تنها دست هامان نیست که به آسمان بلند است و تو را مى طلبد، که با هر قطره ى اشکى، قلب نیز شرحه شرحه مى شود، دل نیز مى سوزد و مى نالد. تو آرزوى دل هر زن و مرد با ایمانى که در هجرت نالان است.چه مى شود که بیایى؟!
خدایا، به پاکى مقدمش سوگندت مى دهم که قلب مرا عرصه ى اطاعت محض از ولى امرت قرار ده!
یارى ام کن تا عطر حضورش را از پس پرده ى غیبت بیابم و به یمن این حضور مبارک، گردن اطاعت بر امرش نهم. یارى ام ده تا آنچه خواست اوست، از عمق دل بخواهم وآنچه نمى پسندد، با تمام وجود ناپسند دارم.
مهربانا! یادش را از یادم مبر. ایمان به او را در قلبم افزون کن و یقین به ظهورش را هر لحظه در برابر دیدگانم بنماى
رحیما! عزیزا! رئوفا! در روزگار طولانى غیبتش، یقین به آمدنش را از ما مگیر و در گذر این انتظار طولانى، خواب غفلت بر دیدگان ما میفکن و به فراموشى مان فرو مبر!
مگذار این دل منتظر به بازیچه هاى دنیایى سرگرم شود و بر رنگ وارنگ دنیا دل خوش کند. مگذار این قلب چشم به راه و شیفته ى قدمش، آنى رنگ و بوى غیر پذیرد و یا آیینه ى تصویرى، غیر تصویر بهار باشد و یا لحظه اى دریچه اى به غیر وادى مهر او بگشاید. مگذار قلبمان به اطاعت غیر او بتپد.
اى مهربان ترین! مگذار دلمان بیش از این در انتظار آمدنش شرحه شرحه شود. به نسیم آمدنش روح حیات بر ما ببار و چشممان را به جمال دل آرایش روشن کن و قلب هامان را به حضورش آرامش بخش، یا غیاث المستغیثین! (نویسنده : منیره زارعان)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک عدوهم
یریدون ان یطفؤا نوراللّه بافواههم و یأبی اللّه الّا ان یتمّ نوره ولو کره الکافرون
می خواهند نور دین و محبت خدا را با دهانشان خاموش کنند و خدا جز این نمی خواهد که روشنایی خود را تمام و آشکار سازد، اگر چه کافران خوش ندارند. (سوره توبه، آیه32)
در ایامی که شیعیان داغدار شهادت رییس مکتب هستند، شاهد آن هستیم که کشوری که دولتمردانشان خود را منادی آزادی و حقوق بشر می دانند و به بهانه ایجاد آزادی و آرامش به نقاط مختلف دنیا لشکرکشی می نمایند بار دیگر در جریانی برنامه ریزی شده و هدایت شده از طرف لابی صهیونیستی حاکم بر ایالات محتده حقوق بیش از یک میلیارد مسلمان رعایت نمی شود و اعتقادات آنان به سخره گرفته شده و احساسات و عواطف آنان جریحه دار می گردد.
اکنون که در سالهای اخیر می‌بینیم که استکبار خبیث شکست های فضاحت بار در عرصه های منطقه ای و بین المللی را یکی پس از دیگری می چشد، باز در تلاشی عاجزانه و از سر استیصال اقدام به ساخت فیلمی موهن در مورد والاترین انسان تاریخ بشر نموده است.
لذا ضمن محکوم نمودن اقدام ناشایست ، حمایت خود را از حرکت مسلمانان در سایر کشورهای اسلامی در اعلام می دارد و یادآور می شود:
1- طبق ماده 7 منشور ملل متحد کشوری که امنیت بین المللی را به خطر اندازد باید مورد مؤاخذه قرار گیرد و از سازمانهای بین المللی و جهانی می خواسته می شود دولت ایالات متحده را مورد بازخواست جدی قرار دهند.
2- این اقدامات باید مقدمه ای شود تا تمامی مسلمین جهان دشمنان اصلی خود را شناخته و از دامن زدن به هر گونه اختلافات درونی که اتحاد مسلمین را اندکی سست می کند به شدت بپرهیزند و همه با تمام قوا در مقابل استکبار صف آرایی نمایند.
3- بر تمامی مسلمین لازم است که زندگی پیامبر اعظم(ص) را که الگوی بی بدیل جهانیان می باشد با حساسیت و دغدغه مندی بیشتری به قاب هنر کشیده و شخصیت عظیم ایشان را از مظلومیت نجات بخشند.
4- مسلمانان جهان باید تمامی عوامل ساخت و نشر این فیلم را به شدت محاکمه نموده و سایت صهیونیستی یوتیوب را که با وقاحت کامل اقدام به پخش وسیع آن نموده است و اکنون نیز از حذف نمودن آن خودداری می کند تحریم نمایند.
5- مسلمانان یک صدا خواستار محاکمه مسئولان نشر این فیلم در دادگاهی بین المللی هستند.
دوست عزیز؛ اگر محب صادق گشتي و تمنای وصال داشتی، رنگ محبوب بخود مي گيري و بوي او داري.
عبدالله ابن حمّاد به سال 229 به واسطة مردي از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه يكي از ياران حضرت صاحب الامر عجل الله تعالي فرجه الشّريف بر او وارد شد و عرض كرد فدايت گردم به خدا قسم من، شما و هر كس كه دوستدار شماست را دوست مي دارم، اي سرورم چقدر شيعه شما زياد است حضرت فرمود: بگو آنان چه مقدارند؟
عرض كرد بسيار زياد حضرت فرمود مي تواني آنان را بشماري؟
عرض كرد: تعداشان بيشتر از اينهاست.
امام عليه السّلام فرمود: آگاه باش هرگاه آن عدة وصف شده كه سيصد و ده و اندي هستند شمارشان كامل شود آنگاه چنان كه شما مي خواهيد، خواهد شد. لكن شيعة ماكسي است كه با عيب جويان ما هم نشيني نمي كند و با بدگويان ما, هم سخن نمي شود و آنان را كه با ما دشمن هستند دوست نمي دارد و با دوستان ما دشمني نمي ورزد و مانند كلاغ حرص نورزد و ... ( غيبت نعماني, ص 290, با اندكي تلخيص)
بدان! هر گاه سنخيت با محبوب پيدا كني، او تو را دعوت خواهد كرد، چرا كه نه تنها تو عاشق او هستي كه او عاشق تر! نه تنها تو منتظر ديدن او هستي كه آن عزيز زهرا هم در ديدن چنين عاشقاني در انتظار!
دلت را خانه ي ماكـن، مصفا كردنش با من ؛ به مادرد دل افشا كن، مداوا كردنش با من
اگـر گـم كرده اي اي دل كليد استجابت را، بيا يك لحظه با ما باش پيدا كردنش با من
اگر عمري گنه كردي مشو نوميد از رحمت؛ تو نام توبه را بنويس امضا كردنش بـا من
می دانستید افرادی که داراي همتي پست و هدفي زودگذر هستند و مثل كودكان دلباخته و فريفته هر چيز پست و زبوني می شوند. در شب معراج خداوند به پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ خطاب مي كند:
يا احمد احذَر ان تكونَ مثل الصبيّ اذا نظر الي الاخضر و الاصفر اَحَبَّه و اذا اُعطي شيئاً مِنَ الحلُو و الحامض اغتَرَّ
به مانند كودكان و خردسالان مباش كه چون چشمشان به سبزي و زردي ( مظاهر دنيوي) بيفتد و يا چيزي به آنها چشانيده شود فريفته مي شوند. (ارشاد القلوب, ج1, باب 54, ص 199)
بــد نـامي حيات دو روزي نـبـود بـيش وانهم كليم با تو بگويـم چسان گذشت
يك روز صرف بست دل شد به اين و آن روز دگر به كندن دل زين وآن گذشت
اگر انسان بر اساس محبّت قيام كند و داراي همتي بلند باشد، حتما به دنبال محبوب حقيقي مي رود، ابراهيم خليل برهان توحيدي را از راه محبت مطرح مي كند:
« انّي لا احبّ الافلين » چيزي كه از بين رفتني است، شايستگي محبّت ندارد و چون رفتني است عامل رنج مي شود.
از اين رو تنها انسانهاي الهي كه فقط به خدا دل بسته اند، امنيت روحي راستين دارند و در قيامت هم از سختي هايش در امانند.
امام صادق عليه السّلام می فرمایند: فمن احبّ عزوجلّ احبّه و مَن احبّه الله كانَ مِنَ الامنين.( بحار, ج87, ص 19)
و به اين جهت است كه هر روز از خداوند رسيدن به اين راه را مي خواهيم.
امام صادق عليه السّلام در معنای صراط چنین می فرمایند:
اهدنا الصراط المستقيم يعني ارشدنا الي لزومِ الطريق المودّي الي محبتك (الميزان, ج1, ص 38)
به جهان خرم از آنم كه جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم كه همه عالم از اوست
رابطه عاشق و معشوق طرفيني است؛ يحبّهم و يحبّونه, رضي الله عنهم و رضوا عنه, فاذكروني اذكركم. اثر اين محبّت آن است كه هر گامي به سوي محبوب بر مي داري او چندين برابر به تو نزديكتر مي شود؛ من تقرّب اليَّ شِبراً تقرّبتُ اليه ذرعا. ( بحار, ج87, ص 19)
سيد ابن طاووس سالروز بلوغ فرزندش را جشن گرفت و گفت اين شادماني به شكرانه ي آن است كه نمردي و سنّ تو به حدي رسيد كه سخن خدا متوجه تو شود و از امروز تو مخاطب سخن الهي هستي.
همه کسانی كه نگاه واقع بينانه تری به عالم هستي دارند، ارزش سرمايه عمر را كه فقط يك بار در اختيارشان قرار گرفته و بدنبالش ابديّت و جاودانگي است را با همه ي وجودشان درك كرده و در يافته اند كه خور و خواب و شهوت و ... هيچ يك ارزش آن را ندارند كه با روح والای انساني كه ثمره كمال بي نهايت است، مبادله كنند
آنان معادل روح خويش را فقط كالاي محبّت مي بينند و لحظه اي محبّت را در روح خود با تمام جهان هستي معادل می شمرند، چرا كه امام عشاق و سید و سالار شهيدان فرمود:
و خسِرت صفقة عبد لم تجعل له من حبّك نصيباً
كالاي آن بنده كه از محبت خود چيزي نصيبش نفرموده اي خسارت برده است (دعاي عرفه امام حسين عليه السّلام )
عاشق شو ارنه روزي كار جهان سر آيد ناخوانده درس مقصود از اين كتاب هستي
اگر انسان فطرتا كمال جو است و وجود نازنین وليّ عصر ـ عج الله تعالي فرجه الشّريف ـ كامل ترين مطلوب،به شمار می آید، پس چرا محبوب غالب افراد چيزي جز وجود نازنين امام زمان ـ عج الله تعالي فرجه الشّريف ـ است؟ مگر مي شود انسان خلاف فطرت و سرشت خويش عمل كند؟
پاسخ این است که اگر فردي مصداق واقعي آن كمالات و خيرات که به دنبالش می گردد را درست تشخيص ندهد، به كوي مهدي ـ عج الله تعالي و فرجه الشّريف ـ راه نمي برد و به دامان او عرض نياز نمي كند. مصادق جايگزين را دنبال مي كند.
اگر معرفت به امام زياد شود، قطعاً بر محبت به او نيز افزوده مي شود تا جايي كه شخص، جز وجود نازنین حضرت را شايستة محبت ورزيدن نمي داند، چشم را مي خواهد براي ديدن رخسار او، گوش را بخاطر شنيدن كلام او و جانش را براي نثار به پاي قدم او
با شناخت امام زمان ـ عج الله تعالي فرجه الشّريف ـ جانِ واله و شيداي ما، گمشده خويش را می يابد و به امن و امان و طمأنينه مي رسد.
آنگاه كه معرفت به مولا حاصل شود، قدم جاي پاي او گذاشته مي شود و كلام انسان همان خواهد شد كه مولاي محبوب مي پسندد و عمل انسان آن خواهد شد كه مولاي محبوب مي خواهد و ... بزرگان گفته اند عشق آمدني است، آوردني نيست.
هرگز دل من چون تو يار دگري نگزيد بر خاست كه بگزيند يار دگرم بودي
محبت تابع معرفت و شناخت است و هر چه شناخت بيشتر شود، محبت شديدتر خواهد بود.
راه ايجاد و تعميق محبت به حضرت ولي عصر ـ عج الله تعالي و فرجه الشّريف ـ آن است كه انسان به صاحب الزّمان ـ عليه السّلام ـ به عنوان مطلوب كامل خويش معرفت حاصل كند و ابعاد وجودش را بشناسد تا نهايتاً به اين باور برسد كه مصداق اكمل هر خيري در وجود حجت عصر و صاحب الزمان است.
اين شناخت و معرفت دو لايه و يا به تعبيري دو سطح دارد.
معرفت در سطح عام كه همان جنبه ی عقيدتي است، يعني شناخت امام مفترض الطاعة و معرفت خاص كه شناخت امام است، با لحاظ ويژگي ها و توصيفاتي كه در عبارات معصومين و ادعيه و زيارات در خصوص ايشان آمده است.
لذا شناخت امام و حجت هر زماني، همواره مورد تأكيد بوده است.
نظير : من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميتة الجاهلية.
مشكل امت اسلام پس از پيامبر صلّي الله عليه و آله و سلّم عدم معرفت به حجت زمان خود بود. امام مجتبي ـ عليه السّلام ـ نيز از همين ناحيه ضربه خورد و حادثة كربلا هم معلول همين امر بود. كما اين كه بسياري از دشواريها و مسائل و مشكلات امروز جامعة ما هم مستقيماً از عدم شناخت ولي زمان نشأت مي گيرد.
مفتاح و گره گشاي دشواري هاي ما در مسير ارتباط با امام زمانمان و بهره مندي بيشتر از وجود ذي جود او، معرفت به او است.
محبت حالتي است ميان محب و محبوب كه سرچشمه آن قلب و درون است، ولي نمود و نشان آن در ظاهر و در افعال و اعمال محب به روشني پيدا است. محبتي كه جلوه عيني پيدا مي كند، به محب جهت مي بخشد.
محبت، امري طرفيني است. محب مي سوزد و محبوب جذب مي كند.
محبت تمنا مي كند و محبوب دامان خويش را براي تمناي محب مي گستراند.
آدمی که فطرتا کمال جوست سعي در ارضاء حقيقی تمايلات فطري خويش ( همان فطرتي كه الهي است ) دارد.
انسانِ نِيِ از نيستان جدا مانده اي است، كه ناله غم و غربت او تنها پس از نيل به مقام قرب حق، آرام مي گيرد و اين غرقه ی درياي حيرت، تنها پس از رسيدن به حق است كه ساحل امن و امان را درك مي كند و كشش فطري او به جواب در خور خويش مي رسد.
قرآن و تلاوت آن نیز یکی دیگر از شاخص مهم و تکالیفی است که شیعیان و پیروان مکتب تشیع از دیدگاه امام صادق باید به آن متوجه باشند و بر آن مراقبت لازم را داشته باشند و آداب تلاوت آن را رعایت نمایند:
14- تلاوت قرآن
قرآن كلام الهى و جلوه اى از قدرت و علم و حكمت پروردگار است و آيات نورانى آن نشانگر عظمت خداوند متعال مى باشد . قرآن برنامه زندگى يك مسلمان و معارف آن گنجينه اى بى پايان است. قرآن عهدنامه اى ميان خداوند و مردم مى باشد.
امام صادق عليه السلام با اشاره به اين عهدنامه گرانبها، به مسلمانان سفارش مى كند كه هر روز پنجاه آيه از اين كتاب را تلاوت كنند:
القرآن عهد الله الى خلقه، فقد ينبغى للمرء المسلم ان ينظر فى عهده وان يقرء منه فى كل يوم خمسين آية
قرآن عهدنامه خداوند متعال به انسانها مى باشد، براى مسلمان شايسته است كه به اين عهدنامه بنگرد و در هر روز پنجاه آيه از آن را تلاوت كند (كافى، ج 2، ص 609)
آن حضرت در سخن ديگرى به كيفيت تلاوت و آداب قرائت قرآن پرداخته و فرمود:
عليكم بالقرآن! فما وجدتم آية نجابها من كان قبلكم فاعملوا به، وما وجدتموه هلك من كان قبلكم فاجتنبوه
بر شما باد تلاوت قرآن، پس هر آيه اى يافتيد كه كسانى قبل از شما [با عمل به آن ] نجات يافته اند، شما هم به آن عمل كنيد و هر آيه اى را مشاهده كرديد كه بيانگر عوامل هلاكت [و نابودى ] پيشينيان است، شما هم از آن [عوامل ] پرهيز كنيد ( وسائل الشيعه، ج4)
قطعا با مطالعه سیره و بیانات گوهربار آن امام همام شاخص های دیگری را می توان به این مجموعه اضافه نمود و ترسیم مکتب تشیع به عنوان مکتب عشق به صورتی واضح و روشن تر نشان داد
شاخص دیگر اهمیت دادن به نماز و عبادت خالصانه برای شیعیان از منظر امام صادق مطرح می شود:
13- بندگی و توجه به نماز
بندگی و عبودیت اساسی ترین هدف خلقت انسان است. هدفی که بالاتر از همه چیز هست به گونه ای که حتی از مقام نبوت هم بالاتر است. اگر با دقت بنگریم ، خواهیم فهمید که چرا در تشهد نماز می گوییم : اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبدُه وَ رَسُولُهُ یعنی فضیلت و برتری بندگی بر رسالت
«عبد» به انسانی گفته می شود كه سر تا پا تعلّق به مولا و صاحب خود دارد؛ اراده اش تابع اراده ی او، و خواستش تابع خواست اوست؛ در برابر او خود را مالك چیزی نمی داند و در اطاعت او سستی به خود راه نمی دهد.
عبودیت و بندگی کامل آن است که انسان جز به معبود واقعى یعنى کمال مطلق نیندیشد، جز در راه او گام بر ندارد، و هر چه غیر او است فراموش کند، حتى خویشتن را؛ یکی از مصادیق عبادت و بندگی نماز است و آنجا که پیشوای شیعیان امام صادق عليه السلام محبوبیت بنده را در مراقبت در نماز باز می شمرد و می فرمایند :
در شاخص دوازدهم شیعیان افراد موقعیت سنج و زمان شناس معرفی می شوند :
12- استفاده از فرصتها
فرصتهاى بدست آمده در زندگى كم است و سريعا از دست انسان خارج مى شود. انسان موفق كسى است كه از هر فرصت بدست آمده - گرچه كوتاه مدت باشد - براى رسيدن به هدف خويش بهره گيرد.
پيشواى ششم صادق آل محمد (ص) در اين زمينه به شیعیان و پيروان خود فرمودند:
من انتظر عاجلة الفرصة مؤاجلة الاستقصاء سلبته الايام فرصته، لان من شان الايام السلب وسبيل الزمن الفوت
هر كس [در فرصتهاى بدست آمده كه كوتاه و گذرا هستند] به انتظار فرصتهاى كاملترى در آينده بنشيند، روزگار آن فرصت [كوتاه] را نيز از او خواهد گرفت؛ چرا كه عادت روزگار سلب [فرصتها] و روش زمانه از دست رفتن است (بحار الانوار، ج78، ص268 )
در ادامه طرح وظایف و تکالیف شیعیان از دیدگاه حضرت امام صادق علیه السلام شاخصه ی دوری و اجتناب از گناه در سیره و فرمایشات موسس مکتب به شرح زیر مطرح می گردد :
11- دورى از مجالس گناه
يكى از عوامل تاثير گذار در روح و روان انسان محيط اطراف اوست. عوامل انحرافى از جمله محفل هاى آلوده و اجتماعات ضد ارزشى كه افراد گنهكار و فاسد آنها مى گردانند، تاثيرات فراوانى را در افراد شركت كننده باقى مى گذارد و آنان خواهى نخواهى همرنگ با اهل فسق و فجور و معصيت مى شوند.
بدين جهت امام صادق عليه السلام مؤمنين را از شركت در اين محافل نهى كرده و آنان را از رفتن به چنين مكان هايى برحذر مى دارد، مگر اينكه براى تغيير وضعيت موجود باشد.
آن حضرت مى فرمايد:
لا ينبغى للمؤمن ان يجلس مجلسا يعصى الله فيه ولا يقدر على تغييره
براى مؤمن شايسته نيست كه در مجلسى بنشيند كه در آن معصيت خداوند انجام مى شود و او توانايى تغيير آن را ندارد
در شاخص نهم و دهم حضرت امام صادق علیه السلام شیعیان رامودب به آداب در معاشرت با دیگران و همچنین یاور؛ همکار و همیار همدیگر می داند و که آن دو را به شرح زیر بیان می کنیم:
9- رعايت ادب در معاشرت با ديگران
ادب و مواظبت بر فضائل اخلاقى از بزرگترين سرمايه هاى معنوى براى هر انسان محسوب مى شود
انسان با رعايت آداب اخلاقى و اجتماعى جايگاه خود را در جامعه تحكيم بخشيده و دلها را به سوى خود جذب مى كند. دوست و دشمن، افراد با ادب را ستوده و از اعماق جان به آنان به ديده احترام مى نگرند.
امام صادق عليه السلام رعايت اصول اخلاقى و توجه به آداب انسانى را از ويژگى هاى مكتب تشيع دانسته و آن را بر شيعيان راستين امرى ضرورى و لازم مى شمارد و مى فرمايد:
ليس منا من لم يوقر كبيرنا ولم يرحم صغيرنا
شيعه ما نيست كسى كه بزرگترها را احترام نكند و به كوچكترها ترحم ننمايد (بحار الانوار، ج75، ص138)
در ادامه طرح وظایف و تکالیف شیعیان از دیدگاه حضرت امام صادق علیه السلام شاخصه ی خانواده از روی سیره و فرمایشات آن امام همام به شرح زیر مطرح می گردد :
8- رسيدگى به خانواده
توسعه دادن به زندگى خانوادگى و خوشرفتارى با اعضاى خانواده يكى ديگر از ويژگى هاى مورد انتظار براى مؤمن و شيعه كامل مى باشد. پيرو حقيقى امام صادق عليه السلام هيچگاه نسبت به خانواده خود، تنگ نظر، سخت گير و بدرفتار نيست. او تلاش مى كند كه به نحو شايسته اى با همسر و فرزندان خود معاشرت نمايد و در صورت امكان به رفاه و امور معيشتى خانواده گسترش دهد.
امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
ان عيال المرء اسراءه فمن انعم الله عليه نعمة فليوسع على اسرائه فان لم يفعل اوشك ان تزول تلك النعمة
اعضاى خانواده يك مرد [همانند اسير اويند . پس هر كسى كه خداوند متعال نعمتى به او عطا كند، بايد به خانواده [و زيردستان] خود گشايشى در زندگى ايجاد كند كه اگر چنين نكند ممكن است اين نعمت از دست او خارج شود(كشف الغمه، ج2، ص207)
در روايتى ديگر امام صادق عليه السلام شيعيان را به خوشرفتارى با خانواده سفارش نموده و آنرا موجب طولانى شدن عمر مى داند و مى فرمايد:
من حسن بره فى اهل بيته زيد فى عمره
هر كس با خانواده خود خوشرفتارى نمايد عمرش طولانى خواهد شد(كشف الغمه، ج2، ص208)
در شاخص هفتم حضرت امام صادق علیه السلام شیعیان را دارای اخلاص می داند و آنها را از رذیله ریا به دور می دارد و بحث دقت نظر در انجام اعمال و مراقبه و محاسبه از خویش را با عنوان زیر طرح می کند
7- شهرت گريزى
مؤمن و شيعه واقعى بر اين باور است كه كار و عمل انسان بايد براى جلب رضايت حضرت حق باشد و به غير از اين عمل وى ارزش حقيقى نخواهد داشت. كسانى كه براى خوشايند ديگران و جلب رضايت آنان - كه در مسير حق نيستند - تلاش مى كنند، كارى بيهوده و عبث انجام مى دهند. اساسا خودپرستى با خداپرستى در تضاد است.
از منظر امام صادق عليه السلام عمل ريايى كه براى خشنودى خداوند متعال نبوده و تنها براى ارضاى نفس و يا خوشايند ديگران انجام مى گيرد، نزد خداوند عالم پشيزى ارزش ندارد . آن وجود گرامى در يك سخن بليغ فرمود:
كل البر مقبول الا ما كان رئاء
تمام نيكى ها پذيرفته مى شود مگر اعمالى كه بخاطر ريا [و نشان دادن به ديگران] انجام گرفته باشد (تحف العقول، ص303 )
پيشواى ششم در توضيح سخن خويش به عبدالله بن جندب مى فرمايد:
لا تتصدق على اعين الناس ليزكوك، فانك ان فعلت ذلك فقد استوفيت اجرك، ولكن اذا اعطيت بيمينك فلا تطلع عليها شمالك
هيچگاه صدقه [و كارهاى نيك] را جلو چشم مردم انجام مده به قصد اينكه تو را [مردى] پاكيزه انگارند، كه اگر به اين [سخن] عمل كنى اجر و پاداش خود را به نحو كامل دريافت خواهى كرد، ولى [به خاطر داشته باش] كه اگر با دست راست خود بخشش مى كنى دست چپ خود را مطلع نساز (تحف العقول، ص305)
اين سخن كنايه از نهايت پنهان كارى در انجام كارهاى نيك مى باشد.
تاکنون پنج شاخص ولایت پذیری، استقامت و پایداری در راه حق، عزت نفس و دورى از ذلت، زهد و ساده زيستى و تلاش براى اصلاح ديگران؛ به عنوان وظیفه و تکلیف برای تمایز شیعیان از منظر صاحب مکتب تشیع حضرت امام صادق علیه السلام طرح گردیده است و اکنون شاخص ششم :
6- امانت و صداقت
از مهمترين و بارزترين ويژگى هاى مورد انتظار براى شيعيان و مؤمنان، دو صفت والاى امانتدارى و راستگويى است. اين دو خصلت آنچنان اهميت دارد كه اساس نظم و انسجام و آرامش هر جامعه اى را مى توان با تقويت و ترويج آن دو در ميان افراد جامعه پى ريزى نمود و مشكلات را حل كرد و سعادت جوامع را تضمين نمود.
امام صادق عليه السلام گذشته از توصيه هايى كلى به عموم شيعيان در اين رابطه، به برخى از يارانش در اين مورد پيام ويژه مى فرستاد. اهتمام آن حضرت به ترويج و احياى اين دو ويژگى انسانى و اخلاقى در ميان شيعيان، جايگاه آنها را در ميان تمام صفات پسنديده و فضائل اخلاقى روشن مى سازد.
در ادامه بحث انتظارات و تکالیف شیعیان از منظر حضرت امام صادق علیه السلام دو شاخصه ی دیگر از سیره و فرمایشات آن امام همام به شرح زیر عنوان می گردد :
4- زهد و ساده زيستى
از آنجا كه دلبستگى به دنيا و تعلقات آن مانع رسيدن به كمال حقيقى است، مردان الهى هميشه زهد و قناعت را در متن برنامه زندگی خود دارند و ساده زيستى و پرهيز از جلوه هاى دنيوى و دل نبستن به مظاهر دنيا و زرق و برق آن از شاخص ترين ويژگى هاى آنان است.
پيروان حقيقى اهل بيت عليهم السلام خصلت زيباى زهد و ساده زيستى را از آن گراميان آموخته و اين سخن گهربار امام صادق عليه السلام را هميشه آويزه گوش خود دارند كه فرمود: ان احببت ان تجاور الجليل فى داره وتسكن الفردوس فى جواره فلتهن عليك الدنيا واجعل الموت نصب عينك ولا تدخر شيئا لغد واعلم ان لك ما قدمت وعليك ما اخرت
اگر دوست دارى كه در درگاه الهى با خداوند متعال همنشين شوى و در بهشت در جوار حضرت باريتعالى مسكن گزينى، بايد دنيا [و مظاهر آن] در نظر تو خوار باشد و مرگ را هميشه نصب العين خود قرار بده و براى خود چيزى ذخيره نكن و بدان آنچه قبلا [از اعمال صالح ] تقديم داشتهاى به حال تو سودمند خواهد بود و از كارهاى نيك كه انجام آن را به تاخير انداخته اى ضرر خواهى كرد (تحف العقول، ص304)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک عدوهم
السلام علیک یا جعفر ابن محمد الصادق
آجَرَکَ الله یا بَِقیهَ الله
سالروز شهادت حضرت امام صادق علیه السلام یادآور وظایف و تکالیفی است که شیعیان و پیروان راستین حضرت در مکتبش آموخته اند و شاخصه شیعه در این مکتب بدان شناخته می شود :
1- ولایت پذیری
يكى از ويژگى هاى شيعيان از منظر حضرت صادق عليه السلام پذيرش ولايت و رهبرى امامان معصوم عليهم السلام به عنوان تداوم رسالت نبوى صلى الله عليه و آله مى باشد . شيعه حقيقى آنچنان به ولايت اهل بيت عليهم السلام دلبسته است كه شادى و حزن، خوشى و ناخوشى و تمام لذائذ و شدائد زندگى را با ولايت و محبت ائمه اطهار عليهم السلام پيوند مى زند . محبت اهل بيت عليهم السلام آنچنان در جان و دل وى رسوخ كرده كه تمام گفتار، رفتار و كردار او با ملاكها و معيارهاى اهل بيت عليهم السلام سنجيده مى شود و آنان به عنوان حجت شرعى براى او هستند.
امام صادق عليه السلام می فرمایند: رحم الله شيعتنا خلقوا من فاضل طينتنا وعجنوا بماء ولايتنا يحزنون لحزننا ويفرحون لفرحنا
خداوند شيعيان ما را رحمت كند كه از زيادى سرشت ما آفريده شده اند و با آب ولايت ما عجين گشته اند . آنان به خاطر اندوه [و غصه هاى] ما غمناك مى شوند و با شادى ما شاد مى گردند (شجره طوبى، ج1، ص3)
امام صادق عليه السلام علاوه بر سفارشهاى مكرر به ولايت پذيرى پيروان خويش، در مكتب تربيتى خويش شيعيانى ولايى تربيت نموده و آنان را به اين كار تشويق مى كرد.
داستان ذيل بيانگر اين حقيقت است:
عبدالله بن ابى يعفور يكى از شيعيان مخلص و فداكار است كه در پذيرش ولايت ائمه اطهار عليهم السلام اسوه اى كامل و نمونه اى بارز براى تمام شيعيان مى باشد . او با همه عظمت علمى و موقعيت اجتماعى كه در ميان قوم خود داشت، در برابر فرمان امام عليه السلام تسليم محض بود.
در اين مورد داستان مشهورى از وى نقل شده كه نهايت اخلاص و اطاعت وى را از ائمه اطهار عليهم السلام نشان مى دهد . وى روزى در حضور پيشواى ششم عليه السلام نشسته بود و از وجود حضرتش بهرهمند مى شد.
عبدالله، ضمن ارائه سخنانى به امام عليه السلام كلامى را اظهار نمود كه مورد عنايت حضرت قرار گرفت . اين سخن وى كه از عمق جان و منتهاى ايمان وى ريشه مى گرفت مى تواند درسى زيبا و الگويى مناسب براى تمام پيروان و دوستداران اهل بيت عليهم السلام باشد.
او به امام صادق عليه السلام عرضه داشت: والله لو فلقت رمانة بنصفين فقلت هذا حرام وهذا حلال لشهدت ان الذى قلتحلال، حلال; وان الذى قلتحرام، حرام; فقال: رحمك الله، رحمك الله
سوگند به خدا! اگر انارى را از وسط دو نصف كنى و بفرمايى كه نصف آن حلال و نصف ديگرش حرام است، مطمئنا گواهى خواهم داد كه: آنچه را گفتى حلال، حلال است و آن نصفى را كه فرمودى حرام، حرام است [و هيچگونه چون و چرا نخواهم كرد . ] امام صادق عليه السلام فرمود: خدا تو را رحمت كند، خدا تو را رحمت كند (رجال كشى، ص 249 )
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
