یا صاحب الزمان رمز ظهور تو ترک گناه و یکدلی و دعای ماست..

سلام مولای من، سلام معشوق عالمیان، سلام انتظار منتظران..

می‌خواهم از جور زمانه بگویم ، می‌خواهم بگویم و بنویسم از فسادی که جهان را چون پرده‌ای فراگرفته اما زمان فرصتی است اندک و انسان آدمی است ناتوان.

پس ذره‌ای از درد دلم را به زبان می آورم تا بدانی چقدر دلگیر و خسته‌ام.

آغاز نامه به جهانبان جهان و جهانیان خدای هر دو جهان مولای من می‌دانی چند سال است انتظار می‌کشم.از وقتی سخن گفته‌ام و معنای سخن خود را فهمیده‌ام انتظارت را می‌کشم.بیا و این انتظار مرا پایان بده.

خسته‌ام از دست زمانه ، چقدر جور زمانه را تحمل کنم.چقدر ناله مظلومانه کودکان بی گناه و معصومانی را که زیر ستم اند بشنوم و سکوت کنم.

خودت بیا و این جهان سیاه را پایان بده.

بیا و جهان را آباد کن.

بیا و از آمدنت جهان را شاد کن.

می‌دانی انسانها همه آواره‌اند؟

می دانی چندین هزار کودک بی پناهند، خودت بیا و پناه بی پناهان باش.